Jonkje, loop weg
13 november 2009 | |Het gebeurt me de laatste tijd steeds vaker: ik lees iets of ik zie iets en krak… mijn hart breekt. Ken je dat? Afgelopen weekend las ik in De Volkskrant (d.d. 7/11/2009) een artikel...
Het gebeurt me de laatste tijd steeds vaker: ik lees iets of ik zie iets en krak… mijn hart breekt. Ken je dat? Afgelopen weekend las ik in De Volkskrant (d.d. 7/11/2009) een artikel...
De tekst op het t-shirt dat mijn vrouw vanochtend aantrok, sloot naadloos aan bij een kort gesprek dat ik gisteren voerde met een dierbare collega-trainer. Als ik het t-shirt mocht geloven (en ach, wie...
Ik stap mijn voordeur uit en het is zomer: warmte, velden vol granen en maïs, een ijsje op een terras. Met mijn zoon voorop aan het stuur fiets ik deze dagen rondjes over het...
In 2007 verscheen bij uitgeverij Balans een Nederlandse vertaling van het boek Tecknens Rike (1989) van Cecilia Lindqvist: Het karakter van China. Het verhaal van de Chinezen en hun schrift. Op pagina 187 legt Lindqvist...
Ik zit wel eens een vergadering voor waarin de energie en aandacht van sommige deelnemers op me overkomt als intens, maar ongeleid. Mensen reageren op elkaar met de snelheid van het licht, gedachten worden...
De wimpel aan de mast wappert. De bomen buigen licht. Wolken schieten voorbij, paardebloemen raken kaal. We nemen de aanwezigheid van de wind waar, zonder de wind echt aan te kunnen wijzen. Ik realiseer me opnieuw dat er...
Toen de Australische Priscilla Dunstan moeder werd, ontdekte zij een nieuwe toepassing voor haar ‘fotografische geheugen’ voor geluid. Ze herkende in de geluiden van haar zoontje patronen. Die wezen erop dat een baby in de...
Een boekje dat ik beetje bij beetje aan het doorlezen ben, is The Compassionate Brain: A Revolutionary Guide to Developing Your Intelligence to Its Full Potential van Gerald Hüther. Hüther is een Duitse neurobioloog die...
Een grote, potentiële klant bezocht mijn website en verzuchtte vervolgens tegen een partner van me: “Zeg eens, die Christiaan, is die niet wat te zweverig voor deze klus?” Toen ik dat hoorde, borrelde er van...
Laatst vertelde iemand me over onaangename herinneringen bij het lezen van het woord ‘bekommeren’. Het deed haar terugdenken aan een tijd waarin ‘bekommeren’ werd gehoord als ‘jij bent zielig’ en ‘ik weet wat jij...
Bisho [biesjoo] is Japans voor ‘glimlach‘. Het is de glimlach van oma’s en opa’s bij het zien van nieuw leven en oude gewoontes in hun kleinkinderen. Het is de blik van betrokkenheid en verbonden zijn. Een uiting van balans, van positieve gelijkmoedigheid. Van volop en levendig deel uitmaken van wat gebeurt, zonder door de gebeurtenissen te worden opgeslokt. Christiaan Zandt zegt hierover: “Het is mijn intentie om bij te dragen aan een wereld waarin ieders behoefte telt. Dat vraagt dat we bereid zijn om naar elkaar om te kijken, ook als we gedoe of gedonder ervaren. Als ik kan glimlachen om mezelf en naar anderen, verandert dat de wereld van dat moment. In 2006 heb ik Bisho opgericht om mijn activiteiten te bundelen – op het gebied van Geweldloze Communicatie, aikido, mediation en later Original Play en Somatic Experiencing.”