Onze oudste zoon van 12 jaar doet zijn tweede klas van de middelbare school, zoals zoveel kinderen, online. Hij volgt de lessen en aanwijzingen van de docent op afstand vanachter zijn computer. En doet...
Toen mijn jongste zoon leukemie bleek te hebben, was dat een moment om al mijn geloven, hopen, aannames en ideeën tegen het licht te houden en te beproeven. Niet dat ik daar in de...
De boeken die ik de afgelopen tijd las, onderstrepen het belang van de band tussen mensen onderling en hun omgeving. Robert Sapolsky’s Behave bijvoorbeeld, of Johann Hari’s Lost Connections, Bessel van der Kolks The...
Een cartoon uit The New Yorker laat twee mensen, kruipend door de woestijn, zien die met elkaar bekvechten over waarom ze geen verschillende luchtspiegelingen zouden kunnen hebben. Het werkt meteen op mijn lachspieren. De...
Kun je je dat gevoel herinneren van jouw eerste keer? Voor het eerst die duik in het water, voor het eerst in een nieuwe klas, voor het eerst in een ander land, voor het...
Ik weet nog niet precies waarom en mogelijk zal ik het niet te weten komen vóór mijn laatste adem: me verhouden tot groepen waar gedoe gaande is, maakt me wakker. Het lijkt voor mij...
Je weet vast dat bisho Japans is voor ‘glimlach’. Ik koos die naam in 2006 niet voor niets. Een glimlach hebben we allemaal in huis, en ik geloof dat ieder van ons bij zichzelf...
Dō – weg. Het is het laatste karakter in Japanse woorden als aikido of judo. Het wijst erop dat iets niet draait om een stel technieken of maniertjes, maar om een beoefening, van en...
Onze taal en onze lichamen zijn soms net een schatkist aan wijsheid die zich af en toe laat openen. Op de massagetafel bij Angela van Kessel voelde ik de spanning in mijn schouders. En...
Toen ik mijn vrouw de afgelopen week terloops vertelde dat ik met een groep trainers aan de slag ging rond het thema ‘vrede bewaren in jezelf’ schoot ze in de lach. Ze pakte het...
Bisho [biesjoo] is Japans voor ‘glimlach‘. Het is de glimlach van oma’s en opa’s bij het zien van nieuw leven en oude gewoontes in hun kleinkinderen. Het is de blik van betrokkenheid en verbonden zijn. Een uiting van balans, van positieve gelijkmoedigheid. Van volop en levendig deel uitmaken van wat gebeurt, zonder door de gebeurtenissen te worden opgeslokt. Christiaan Zandt zegt hierover: “Het is mijn intentie om bij te dragen aan een wereld waarin ieders behoefte telt. Dat vraagt dat we bereid zijn om naar elkaar om te kijken, ook als we gedoe of gedonder ervaren. Als ik kan glimlachen om mezelf en naar anderen, verandert dat de wereld van dat moment. In 2006 heb ik Bisho opgericht om mijn activiteiten te bundelen – op het gebied van Geweldloze Communicatie, aikido, mediation en later Original Play en Somatic Experiencing.”