Tonglen op de fiets

Ik stap mijn voordeur uit en het is zomer: warmte, velden vol granen en maïs, een ijsje op een terras.

Met mijn zoon voorop aan het stuur fiets ik deze dagen rondjes over het Hogeland van Groningen. Alan wijst naar alles dat lijkt op koeien en trekkers, en slaakt kreten als ‘boe!’ en ‘brrrrrrr!’. Ik groet iedereen die we tegenkomen. Dat is een gewoonte die ik overnam van mijn vrouw.

Inmiddels waardeer ik die gewoonte als een simpele, maar verrassende oefening in aandachtig en onbevangen geven en ontvangen. Wat gebeurt er bijvoorbeeld als iemand niets terugzegt? En wat belemmert mij vandaag om ‘goeiemorgen’ tegen iemand te zeggen?  Het neigt naar een oefening die de boeddhistische lerares Pema Chodron ’traffic tonglen’ noemt – werken met ongemak en frustratie in alledaagse ongemakkelijke situaties. Om meer inzicht te krijgen in de werking van de geest en waar die bijdraagt of afbreuk doet aan een ‘realistische’ blik op de wereld.