Schapen draaien

 
Een paar maanden geleden reed ik in de auto naar de stad. Langs de snelweg stond een auto wat ongelukkig geparkeerd, een vrouw in nette kleding klom over een hek en sprong het weiland in. Op het eerste gezicht een merkwaardige situatie. In een flits zag ik vervolgens een schaap op zijn rug liggen. En een schaap op zijn rug, zo heb ik pas geleerd, is zonder hulp ten dode opgeschreven. Ik voelde me warm en blij: als het schaap nog leefde, dan was de redding nabij. En als er iemand in staat is om, ondanks verkeersdrukte, nette kleding en andere belangrijke redenen, te kiezen voor het welzijn van een ander levend wezen, dan put ik daar hoop uit.

Want er zijn nu eenmaal omstandigheden waarin we niet kiezen voor elkaar of een ander.

Ik las bijvoorbeeld in de krant dat een scooterrijder tijdens de strenge vorst van de afgelopen weken onderuit was gegaan. Hij liep een hersenschudding op en lag gedurende een uur in de berm bij een fietspad.

Gedurende een uur reden of liepen mensen voorbij zonder hulp te bieden.

Ik vraag me af: Hoe kan dat? Wat ging er om in de mensen die passeerden?

Dat niet iedereen weet dat een schaap met vier poten in de lucht in levensgevaar verkeert, dat kan ik mij indenken. Maar een mens die bij vrieskou bewegingloos op de grond ligt, op welk moment laat dat je zó koud dat je geen actie onderneemt? Oftewel: Onder welke omstandigheden kies ik om welke redenen voor andere dingen dan het helpen van een ander? Vragen als deze inspireren me, want ze helpen me ook om in te zien onder welke (‘verzachtende’) omstandigheden we een ander in nood wél zullen helpen. En aan die omstandigheden wil ik graag bijdragen.

 

Mijn zoon ligt in toenemende mate te mokken in de box. Ik hoor het aanvankelijk niet, zo druk heb ik het met overpeinzen, typen, gummen, poetsen, knippen en plakken. Zo in beslag genomen door mezelf en mijn Grootse Gedachten, dat ik vergeet mijn schaapje te draaien…